Skip to main content
Πέμπτη 09 Μαΐου 2024
Εκδόσεις Κίχλη: Ανακοίνωση για τον θάνατο του Αλέξανδρου Ίσαρη

«Αλέξανδρος Ίσαρης (Σέρρες 1941- Αθήνα 24.2.2022)

Ήσυχα να πας, Αλέξανδρε, σε νύχτα ευλογημένη!

Αγαπητοί φίλοι, σήμερα έφυγε από τη ζωή ο Αλέξανδρος Ίσαρης (κατά κόσμον Γιάννης Δημητριάδης). Είναι δυσαναπλήρωτο το κενό για όσους τον γνωρίσαμε. Θα μας λείψει το φωτεινό του γέλιο, η φιλία του. Θα τον θυμόμαστε μέσα από το πολυσχιδές δημιουργικό έργο του, τα ποιήματα και τα πεζά του, τη ζωγραφική, τις μεταφράσεις, τις φωτογραφίες του. Ήταν ένας άνθρωπος απολύτως αφοσιωμένος στην Τέχνη.

Ο Αλέξανδρος πρέσβευε μια ήρεμη αποδοχή του θανάτου, ένα γαλήνιο πέρασμα στην ανυπαρξία, ίσως γιατί πίστευε ακράδαντα ότι δεν υπάρχει οριστικό τέλος. Αγαπούσε ιδιαιτέρως  τη ρήση της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ που επέλεξε για μότο του ''Προσκέφαλου με φύλλα λεμονιάς''. Τον αποχαιρετώ με αυτά τα λόγια:

''Ας προσπαθήσουμε, αν μπορούμε, να περάσουμε στο θάνατο με τα μάτια ανοιχτά.''
''ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΟΙ ΣΚΙΕΣ σφίγγονται γύρω από τα δέντρα που θροΐζουν τρυφερά και η ατμόσφαιρα γεμίζει ψιθύρους. Καθισμένος σε κάποιο πεζούλι, συλλογίζομαι τη ζωή που πέρασε. Τους ανθρώπους και τις θάλασσες που γνώρισα. Τις πληγές και τις ανθοφορίες που εναλλάσσονταν στο σώμα της ιστορίας μου. Τα νοσοκομεία που επισκέφθηκα. Τους έρωτες, τους χωρισμούς, τις ναυαγισμένες φιλίες. Τους κήπους των παιδικών μου χρόνων. Τις συναρπαστικές περιπέτειες στα στενά δωμάτια της Τέχνης. Τα ποιήματα, τα σχήματα, τα χρώματα, τις μουσικές. Τη μοναξιά μου σε μικρές και μεγάλες πολιτείες. Τη μοναξιά μου στην άκρη ενός βράχου, στην αίθουσα αναμονής κάποιου σταθμού, στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου. Τους φόβους που στοίχειωναν το κρεβάτι μου τις νύχτες. Τα καράβια που με πήγαιναν σε καινούργιες ερημιές. Τους βαρείς χειμώνες και τα καυτά καλοκαίρια ... Παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής, σκέφτομαι διαρκώς πως όλα αυτά τα θαυμαστά, τα πολύχρωμα και μυρωδάτα, θα εξακολουθούν να υπάρχουν και μετά από μένα. Το κελάηδισμα του σπίνου, οι πρώτες ομιλίες το πρωί, το μουρμουρητό της λεύκας κοντά στο παράθυρο. Τι υπέροχο αίνιγμα που είναι η ζωή! αναλογίζομαι.''

Από το ''Προσκέφαλο με φύλλα λεμονιάς''».

Πηγή: https://www.facebook.com/kichlipublishing/photos/a.221568561319105/2353…