Άκρως βεβαρημένος από την ερμηνεία πολλών συντελεστών των ελληνικών τηλεοπτικών σειρών, κατέφυγα σε τρανταχτές περιπτώσεις αξιοθρήνητης παράστασης ξεχασμένων ή ονομαστών ηθοποιών. Και από το αρχείο της νεότητας, κατέφυγα στην πιο ξεχωριστή στιγμή: τότε που ο Ringo Starr ανέλαβε με τις μούτες και την παρουσία του, να υποδυθεί τον εαυτό του.

Χωρίς έκπληξη, κατέληξα πως σαν τον τέταρτο Μπήτλ, δεν ματάγινε άμουσος ηθοποιός. Αλλά ως κάτοχος ενός ιδιωνύμου στυλ, μας έκανε εν τη εφηβεία να την καταβρίσκουμε.

Αναμένοντας τον Έλληνα Ρίνγκο, έχω την εντύπωση πως χάνω τον καιρό μου.