"Τα πρόσφατα λουτρά αλήθειας του Λιάγκα, του Μουτσινά, του Κανάκη και της οποιασδήποτε άλλης τηλεοπτικής ή ιντερνετικής περσόνας..."

Διάβασα αυτή τη φράση σε φέισμπουκ ποστ ανθρώπου που εκτιμούσα, και πάγωσα. Δεν υπήρχε νόημα να συνεχίσω. Λυπάμαι, αλλά η αλήθεια του Λιάγκα ή του Κανάκη και των ομοίων τους δεν θα γίνει ποτέ η δική μου αλήθεια, έστω και συγκυριακά.

Μάλλον δεν λυπάμαι καθόλου.