Ποτέ άλλοτε στην ιστορία των μεταγραφών μια μεταγραφή δεν αποδείχτηκε τόσο κραυγαλέα άκυρη, κυρίως λόγω του εντελώς λανθασμένου timing της, με αποτέλεσμα να σιχτιρίζουν και οι τρεις πλευρές που ενεπλάκησαν: και το άτομο που μεταγράφηκε και εκείνοι που το έδωσαν και εκείνοι που το πήραν. Αυτό δηλαδή είναι το πραγματικό μεγαλείο, ότι δεν υπάρχει κανείς κερδισμένος, ότι όλες οι πλευρές έχουν βγει πολύ χαμένες. Ο λόγος για την μεταγραφή της Ιωάννας Μάνδρου. Τα τελευταία 15 από τα 40 χρόνια της καριέρας της τα είχε περάσει στο συγκρότημα Αλαφούζου. Τέλη Σεπτέμβρη σκάει η βόμβα, φεύγει και πάει στο Mega. Αλλά τέλη Σεπτέμβρη ήμασταν ακόμα μια άλλη χώρα, με πολύ πιο ήρεμα νερά να επικρατούν στην πολιτικοδικαστική πραγματικότητα. Δεν το είδαν να έρχεται, με αποτέλεσμα να φύγει από τον Σκάι τώρα που δίνει τον υπέρ πάντων κυβερνητικό αγώνα στον τομέα της Δικαιοσύνης, σε μια σεζόν που θα την είχαν περισσότερο ανάγκη από ποτέ η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, ο Εφέτης Ανακριτής Λάρισας, ο Υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης κλπ.

Και πηγαίνει στο Mega, τώρα που με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών της Αθήνας παραπέμπεται σε δίκη, για το αδίκημα της χρηματοδότησης εγκληματικής οργάνωσης και υποκίνησης αθλητικής βίας, σε σχέση και με τη δολοφονία του αστυνομικού Γιώργου Λυγγερίδη από οργανωμένους οπαδούς του Ολυμπιακού, ο ιδιοκτήτης του καναλιού και της ΠΑΕ Ολυμπιακός Ευάγγελος Μαρινάκης. Τι να σώσει και πώς να σώσει εδώ η Ιωάννα Μάνδρου, τι να βγει να πει ως ρεπορτάζ, τι στάση να τηρήσει, εδώ δεν είναι μια Τουλουπάκη εναντίον όλων για να τη βάζει στη θέση της, εδώ στο γενικό πόλεμο βρέθηκε ξαφνικά στην μέση, καράβια βγήκαν στη στεριά και πιάσανε τα όρη, ποιος είδε βάρκα στο Χελμό, στο Μέτσοβο βαπόρι.

Θα πει κανείς υπάρχει λόγος ειρωνείας εδώ; Το αντίθετο δεν θα ήταν το προβληματικό, να λειτουργεί η κάθε Μάνδρου ως πληρωμένο πιστόλι, το οποίο αλλάζοντας μέσο κάνει μοιραία στροφή εκατοντάδων μοιρών προκειμένου να λέει πάντα τη γνώμη του εκάστοτε αφεντικού; Είναι κακό να υπάρχει μια ιδεολογική ταύτιση με αξίες; Πόσοι ιδεολόγοι μας έχουν απομείνει; Μας περισσεύουν για να πέσουμε να τους κανιβαλίσουμε, λες κι ήταν πτώματα τριγύρω απ’ τον Παρθενώνα κι εμείς λανθιμικά γατιά; Απόλυτα εύλογα όλα αυτά και αντίλογο δεν έχουν, απλά είναι σαν να αποκτάς τον Μέσι στα ντουζένια του και να τον βάζεις να παίξει τερματοφύλακας. Στερείσαι όλα όσα γεννήθηκε να κάνει, όλα όσα του χάρισε απλόχερα η φύση αλλά και η σκληρή δουλειά του για να φτάσει ως εδώ, τοποθετώντάς τον ξαφνικά σε μια θέση που και σωματοδομικά δεν του πάει. Και αυτό είναι τελικά και το πιο καίριο: σε μια τέτοια περίπτωση πέραν απ΄το πόσο θα υπέφεραν οι άμεσα εμπλεκόμενοι, πάνω απ’ όλα θα υπέφεραν οι ίδιοι οι ποδοσφαιρόφιλοι. Οπότε το πρόβλημα δεν είναι το ό,τι να ΄ναι αυτού του τόπου, το πρόβλημα είναι ότι υποφέρουμε εμείς οι αγνοί δικαστόφιλοι, όλοι εμείς οι λάτρεις της ανεξάρτητης Ελληνικής Δικαιοσύνης και των ανωτάτων δικαστικών πηγών της Ιωάννας Μάνδρου. Δεν αντέχεται άλλο αυτό το κακόγουστο αστείο. Φέρτε την Ιωάννα πίσω στον Σκάι. #free_mandrou. Ή ακόμα καλύτερα, στην πιο win - win πιθανή εξέλιξη, να τα ξαναβρεί ο κύριος Βαγγέλης με τον κύριο Κυριάκο. Για όλους τους υπόλοιπους λόγους του κόσμου, αλλά δίπλα σε αυτούς και για να ξαναπαίξει η Ιωάννα στη φυσική της θέση. 

Αρκετά όμως με τις τρολιές. Ας μιλήσει επιτέλους κάποιος σοβαρά σε αυτόν τον τόπο ή έστω σε αυτό το κείμενο. Όπως για παράδειγμα, εκ μέρους της Εθνικής Πινακοθήκης - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου,  η κυρία Έφη Αγαθονίκου: 

«Σχετικά με το «Πορτραίτο Α.Π», η κυρία Έφη Αγαθονίκου, Διευθύντρια Συλλογών, Καλλιτεχνικού και Μουσειολογικού Προγραμματισμού και Επιμελήτρια της έκθεσης Παναγιώτης Τέτσης – Η Εμμονή του Βλέμματος, τονίζει τη διαφορετικότητα του σε σχέση με τα υπόλοιπα και αναφέρει τα εξής στον αντίστοιχο κατάλογο:

«Ήδη από την εποχή του Παρισιού, το πορτραίτο του Λ.Σ, ο οποίος απεικονίζεται μπροστά σ΄ ένα ανοιχτό παράθυρο -αν όχι το μοναδικό, ένα από τα λίγα έργα που το βάθος ανοίγεται σε εξωτερικό χώρο- αποπνέει μια ποιητική διάθεση. Την ίδια ποιητική διάθεση αποπνέει και το πορτραίτο της Α.Π, πενήντα χρόνια αργότερα. Ζωγραφίζει το πρόσωπο με γκουάς και παστέλ, ενώ το σώμα παρουσιάζεται αφαιρετικά, σε λευκό φόντο με μαύρο κάρβουνο ή παστέλ, δίνοντας την εντύπωση του ατελείωτου, του σχεδίου. Ο ιδιαίτερος αυτός συνδυασμός αποτελεί έναν πειραματισμό για μια διαφορετική εικαστική έκφραση και αποτέλεσμα».  

Με τα αρχικά Α.Π. εννοούμε βέβαια παγίως τον Άρειο Πάγο, αλλά εδώ δεν πρόκειται για woke ή καλιαρντά χρήση του θηλυκού γένους, δεν πρόκειται για ομαδικό πορτρέτο του ανωτάτου δικαστηρίου της χώρας συντεθειμένου σε σώμα και ενδεδυμένου με γουνάκια, πρόκειται για το περίφημο πορτρέτο της Ά(ννας) Π(αναγιωταρέα), πρώην εκπροσώπου τάφου Αμφίπολης και τα πολλά τελευταία χρόνια άμισθης ειδικής συμβούλου της μοναδικής ακλόνητης υπουργού των κυβερνήσεων Μητσοτάκη, της Υπουργού Πολιτισμού, Λίνας «Έχετε Πάρει Εκατομμύρια» Μενδώνη. Άννα όπως καμία άλλη, των παστέλ του Τέτση Άννα, Άννα με το γκουάς που σβήνει, ατέλειωτη Άννα. Μα όταν βρωμίζουνε οι τοίχοι, τρέχει να βρει τη συμμορία, η Άννα με τους κολλητούς, η Λίνα τσαμπουκάς στην Αργολίδα.

Ένας πίνακας της Άννας Παναγιωταρέα ανεβαίνει στην Εθνική Πινακοθήκη, πίνακες τους οποίους κατέβασε από την Εθνική Πινακοθήκη βουλευτής της Νίκης ως βλάσφημους δεν λένε να ξανανέβουν και για το λόγο αυτό, με επιστολή τους προς την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, τη διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Συραγώ Τσιάρα καθώς και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του φορέα, 24 δημιουργοί έργων, τα οποία εκτίθενται ή αποτελούν μέρος της Συλλογής της Πινακοθήκης, καθώς και οι κληρονόμοι ή νόμιμοι εκπρόσωποι καλλιτεχνών, των οποίων έργα βρίσκονται στους χώρους της Πινακοθήκης, ζητούν την προσωρινή απόσυρση των έργων τους από τους εκθεσιακούς χώρους, έως ότου επανεκτεθούν τα έργα που Χριστόφορου Κατσαδιώτη:

«Αξιότιμη Υπουργέ Πολιτισμού κ. Λίνα Μενδώνη, αξιότιμη Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης κ. Συραγώ Τσιάρα, αξιότιμα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Πινακοθήκης

Έχει περάσει ένας μήνας από τον βανδαλισμό εικαστικών έργων στην Εθνική Πινακοθήκη (10.3.25) , μετά από την παράνομη επίθεση βουλευτή ακροδεξιού κόμματος και την αποκαθήλωση έργων της περιοδικής έκθεσης Η σαγήνη του αλλόκοτου. Παρά τις διαβεβαιώσεις του ΥΠΠΟ και της Εθνικής Πινακοθήκης, τα έργα αυτά δεν έχουν αναρτηθεί εκ νέου. Δικαιολογίες του τύπου «εξετάζονται με τη συμβολή ειδικών, οι όροι και οι προϋποθέσεις της ασφαλούς επανέκθεσής τους», υποτιμούν τη νοημοσύνη μας και θέτουν ερωτήματα για τους πραγματικούς λόγους ολιγωρίας.

Η ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης προστατεύεται συνταγματικά από το άρθρο 16 του Συντάγματος. Η αδράνεια του Υπουργείου Πολιτισμού και της Εθνικής Πινακοθήκης να εκπληρώσουν τον θεσμικό τους ρόλο ως θεματοφυλάκων του Συντάγματος, μας προσβάλλει, και ως δημοκρατικούς πολίτες και ως καλλιτέχνες.

Εμείς, οι δημιουργοί έργων, τα οποία εκτίθενται ή αποτελούν μέρος της Συλλογής της Πινακοθήκης, καθώς και οι κληρονόμοι ή νόμιμοι εκπρόσωποι καλλιτεχνών, των οποίων έργα βρίσκονται στους χώρους της Πινακοθήκης, ζητούμε την προσωρινή απόσυρση των έργων μας από τους εκθεσιακούς χώρους, έως ότου επανεκτεθούν τα έργα που παρανόμως κατέβηκαν από την έκθεση. Καλούμε την Εθνική Πινακοθήκη και το ΥΠΠΟ να δράσουν σύμφωνα με το Νόμο και να επανεκθέσουν τώρα τα έργα που αποκαθηλώθηκαν, όπως ακριβώς υπαγορεύει ο Νόμος και το δημοκρατικό πολίτευμα. Αλλιώς, για τί είδους πολιτισμό μιλάμε;»

Αλλά φαίνεται πως το Υπουργείο Πολιτισμού έχει φουλ αλληλογραφία αυτές τις μέρες:

«Ανακοίνωση Διευκρίνισης και Αίτημα Ανάκλησης: Πρόσφατα Ψευδή και Δυσφημιστικά Δημοσιεύματα σχετικά με την Αίτηση του Γιώργου Λάνθιμου για Κινηματογράφηση στην Ακρόπολη.

Η παρούσα σάς κοινοποιείται εκ μέρους της Element Pictures BG Limited και της Either Or Productions (εφεξής «οι Παραγωγοί»), καθώς και του κ. Γιώργου Λάνθιμου (από κοινού εφεξής καλούμενοι οι «Εντολείς μας»), ως απάντηση στα διάφορα πρόσφατα δημοσιεύματα που αφορούν στην αίτηση των Εντολέων μας για κινηματογράφηση στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης στην Αθήνα (Ελλάδα) στο πλαίσιο της επερχόμενης ταινίας μεγάλου μήκους με τίτλο Bugonia (εφεξής η «Ταινία»).

Δια της παρούσης επισημαίνουμε σημαντικές ανακρίβειες στα σχετικά δημοσιεύματα και παρακαλούμε όπως προβείτε στις απαραίτητες διορθώσεις, στο βαθμό που τούτο απαιτείται. Οι εσφαλμένες αναφορές στα μέσα ενημέρωσης ως προς τους λόγους απόρριψης της αίτησης των Εντολέων μας ερείδονται σε ψευδή στοιχεία και μη εξουσιοδοτημένη δημοσιοποίηση πληροφοριών.

Ειδικότερα, οι αναφορές ότι οι Εντολείς μας επεδίωξαν την κινηματογράφηση στην Ακρόπολη χωρίς καταβολή τέλους ή ότι αιτήθηκαν το «κλείσιμο» της Ακρόπολης για τέσσερις (4) ημέρες είναι παντελώς αναληθείς και δυσφημιστικές.

Ο κ. Λάνθιμος είναι ένας εξαιρετικά καταρτισμένος και διεθνώς αναγνωρισμένος σκηνοθέτης, ο οποίος διατηρεί ιδιαίτερο ζήλο για την κινηματογράφηση στη γενέτειρά του, την Ελλάδα. Διαψεύδουμε κατηγορηματικά οποιονδήποτε υπαινιγμό ότι ο ίδιος ή/και οι Παραγωγοί δεν ακολούθησαν τις προβλεπόμενες διαδικασίες υποβολής αίτησης για κινηματογράφηση στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης με έγκαιρο και σύννομο τρόπο.

Αναφορικά με την αίτηση των Εντολέων μας προς το Υπουργείο Πολιτισμού:

1. Οι Εντολείς μας υπέβαλαν, σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα της εφαρμοστέας ελληνικής νομοθεσίας περί κινηματογραφήσεων σε αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία, μνημεία και ιστορικούς τόπους, εγγράφως αίτηση για κινηματογράφηση στην Ακρόπολη στις 10 ή 14 Απριλίου 2025, για έξι (6) ώρες μεταξύ 06:00 και 12:00. Δεδομένου ότι ο χώρος ανοίγει για το κοινό μετά τις 08:00, η πρόσβαση του κοινού θα περιοριζόταν μόνο για διάστημα τεσσάρων (4) ωρών.

2. Σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες, η αίτηση διαβιβάστηκε στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (εφεξής «ΚΑΣ»). 

3. Οι Εντολείς μας ουδέποτε αιτήθηκαν απαλλαγής από την καταβολή τελών για την κινηματογράφηση στην Ακρόπολη.

4. Ο κ. Λάνθιμος και ο Παραγωγός σέβονται απόλυτα τις αρχές διατήρησης και προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς. Η αίτηση υποβλήθηκε με τη μέγιστη επιμέλεια και με πλήρη αναγνώριση της ιστορικής και πολιτιστικής σημασίας του μνημείου.

5. Οι περιγραφές των σκηνών της Ταινίας αποτελούν αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας των Εντολέων μας και είναι αυστηρά εμπιστευτικές, σε αυτό το στάδιο. Υποβλήθηκαν στο πλαίσιο μυστικής συνεδρίασης σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία αποκλειστικά και μόνο για τους σκοπούς αξιολόγησης της αίτησης. Με την παροχή των σχετικών πληροφοριών, οι Εντολείς μας ουδέποτε παρείχαν άδεια στο ΚΑΣ, στο Υπουργείο Πολιτισμού ή σε οποιοδήποτε τρίτο πρόσωπο για δημοσιοποίηση ή αναπαραγωγή οποιουδήποτε μέρους αυτών.

6. Οποιαδήποτε αναπαραγωγή αναφοράς σε περιγραφές σκηνών της Ταινίας είναι μη εξουσιοδοτημένη, συνιστά παραβίαση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας των Εντολέων μας, ενώ αποτελεί κατάφωρη απόκλιση από τις βέλτιστες πρακτικές του κλάδου, προκαλώντας ανεπανόρθωτη ζημία στους Εντολείς μας»

Πράγματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή ανεβασμένα στην πολιτισμική πραγματικότητα της χώρας: στην Εθνική Πινακοθήκη μια Παναγιωταρέα του Τέτση, μια Τούτσι του Σεφερλή στο Περοκέ. Πράγματα που δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή ανεβασμένα στην πολιτισμική πραγματικότητα της χώρας: τα έργα που βανδάλισε στην Εθνική Πινακοθήκη ο βουλευτής της Νίκης (και τα οποία με νεότερη ενημέρωση δεν πρόκειται να επανεκτεθούν πριν τις αρχές Μαϊου), η σκηνή που θα γυρνούσε στην Ακρόπολη ο Λάνθιμος για την ταινία του, αλλά το ΚΑΣ δεν του επέτρεψε την άνοδο ποτέ, προφυλάσσοντας την ιερότητα του βράχου από weird βλασφημίες. 

Το ζήτημα ίσως τελικά είναι πως όλος αυτός ο τραγέλαφος, όλο αυτό το συνολικό γκροτέσκο, ενώ καταρχάς απόλυτα ταιριαστά κουμπώνει με την συνολική πολιτική εικόνα της χώρας, είναι τόσο απάλευτη όλη η υπόλοιπη εικόνα, ώστε όλα αυτά αντί για συμπλήρωμα του παζλ και κερασάκι στην τούρτα, να λειτουργούν τελικά αντιστικτικά ως comic relief. Δηλαδή, προφανώς και δεν είναι ανάλαφρο ζήτημα η ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης, αλλά σε σχέση με την καθεστωτίλα την οποία βιώνουμε, είναι - δεν είναι μια ακόμα έκφανσή της, αν μη τι άλλο ας πιστώσουμε στο πορτρέτο της Α.Π. ότι μας προσέφερε ένα -σύντομο μεν, πολύτιμο δε- ευφορικό διάλειμμα.