Μέσα μας βαθιά για σένα
μια λαχτάρα πάντα ζει.
Σύμβολο είσαι της πατρίδας
και της λευτεριάς μαζί.
 
Γαλανόλευκη η θωριά σου,
και φαντάζεις μες στο νου
σαν το κύμα, σαν το γέλιο
του πελάου και τ’ ουρανού.
 
Της τιμής και της ανδρείας
την αστείρευτη πηγή
του λευκού σταυρού σου η χάρη
δυναμώνει κι ευλογεί.
 
Κι όσοι χάνονται για σένα
σπώντας σίδερα βαριά
ξεψυχούν και τραγουδάνε:
«Χαίρε, ω, χαίρε, Λευτεριά».