Αι κινήσεις τι είν’ άλλο των εθνών αι τροπαιούχοι;
Πατρικώς ευλογημέναι ουρανόθεν προχωρούσι,
και νικώσαι τας χρονίους ανομίας ακυρούσι.
Ίδε, ίδε πόσοι πίπτουν θρόνων άνομοι κληρούχοι!

Το έδαφος της πρώην σου δεσποίνης
πατείς, ω Έλλην, το λιθοστρωμένον,
κ’ εκ της μελαίνης γόνδολας εκβαίνων,
δεν σ’ έρχεται το γόνυ σου να κλίνης;