Βιβλιοθήκη Παραθέματα Ουράνης Κώστας
Ουράνης Κώστας
(Νέαρχος Κώστας)
Γέννηση: Kωνσταντινούπολη 1890
Θάνατος: Αθήνα 1953
Έργα
1.

Όπως, σαν την ξανάβρουμε, μας δέχεται σαν ξένο
μία γυναίκα που είχαμε τρελά άλλοτε αγαπήσει,
έτσι σε βρίσκω σήμερα, γυρίζοντας, Παρίσι.
 
Κι όμως με της επιστροφής τ’ όνειρον είχα ζήσει!

«Επιστροφές», Ι, 12-15. Νοσταλγίες, 1920. Ποιήματα. Βιβλιοπωλείον της «Εστίας» Ι.Δ. Κολλάρου και Σιας Α.Ε., 1993. 66.
2.

Αν είναι νά ’ρθει, θε να ’ρθει ― αλλιώς θα προσπεράσει...

«Η αγάπη», 14. 1926. Ποιήματα. Βιβλιοπωλείον της «Εστίας» Ι.Δ. Κολλάρου και Σιας Α.Ε., 1993. 103.
3.

Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι
μέσα σ’ έπιπλα ξένα και σε σκόρπια βιβλία,
θα με βρουν στο κρεβάτι μου, θε να ’ρθει ο αστυνόμος,
θα με θάψουν σαν άνθρωπο που δεν είχε ιστορία.
[...]
Και μια Κέττυ, θαρρώντας πως την ξέχασα γι’ άλλην,
θα μου γράψει ένα γράμμα ― και νεκρό θα με βρίσει…

«Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι», 5-8, 27-28. Νοσταλγίες, 1920. Ποιήματα. Βιβλιοπωλείον της «Εστίας» Ι.Δ. Κολλάρου και Σιας Α.Ε., 1993. 79-80.
4.

Πότε θ’ ανοίξουμε πανιά για τα Νησιά του Νότου,
πότε το ρου θ’ ανέβουμε του ποταμού Αμαζόνα;
― Καιρός μας πια να πάψουμε να βλέπουμε μπροστά μας
των ίδιων πάντα λιμανιών τη νυσταγμένη εικόνα!
 
Ας σβήσει η νέα μας ορμή (σα βήματα στον άμμο
από το κύμα) την παλιάν, ασάλευτη ζωή μας!
Σημαία υψώστε την ψυχή στο πιο αψηλό κατάρτι:
δεν είναι αλήθεια ότι ήρθαμε αργά στην εποχή μας!
 
Μπορούμε ακόμα μια ζωή να ζήσουμε καινούργια,
αντίς να μαραζώνουμε σαν τον κομμένο δυόσμο:
φτάνει να κάνουμε πανιά σαν τους Θαλασσοπόρους
που, μια πατρίδα αφήνοντας ― έβρισκαν έναν κόσμο!

«Πότε θ’ ανοίξουμε πανιά». Ποιήματα. Βιβλιοπωλείον της «Εστίας» Ι.Δ. Κολλάρου και Σιας Α.Ε., 1993. 97.