Θ’ αυτοκτονήσω, βρε παιδιά, μακράν της κοινωνίας...
είναι φτηνός ο θάνατος.
 
    Τότε λουστρίνια δεν φορείς
    σε θάβουν οικονομικά,
    γλιτώνεις και τους ιερείς
    γλιτώνεις και τα ψαλτικά.
 
    Λείπουν έξοδα του Χάρου,
    δεν στοιχίζει κι η ταφή σου
    την ασπράδα του μαρμάρου
    δεν λερώνει κι η μορφή σου.
 
Σαν να λέμε μ’ άλλους λόγους δεν σου στήνουν ανδριάντα,
    σύμβολον της εποχής,
κι αν γλιτώσης και τον λόγο, τότε πρέπει κατά πάντα
    να λογίζεσ’ ευτυχής.