Μια μεγάλη δύναμη που παθαίνει κάζο το ναυτικό της δεν είναι περίπτωση που πρωτοφάνηκε με την βύθιση της ρώσικης ναυαρχίδας Μόσκβα στο Εύξεινο, τις προάλλες. Παρόμοιο συμβάν συνέβη σαράντα χρόνια πριν, άνοιξη του 1982 στα Φόκλαντς, όταν τέσσερα πολεμικά σκάφη της Μεγάλης Βρετανίας (HMS Sheffield, Ardent, Antelope, Coventry) βυθίστηκαν από τον Αργεντίνικο στόλο. Φυσικά, ο πόλεμος των Φόκλαντς οδήγησε στην ήττα της Αργεντινής και οι απώλειες των αντιπάλων, χωρίς να είναι τεράστιες, οδήγησαν σε νέα θητεία την Μάργκαρετ Θάτσερ.

Η απώλεια ενός πυραυλοφόρου μαστόδοντου 186x20 μέτρων, παραμονές της νέας ρώσικης επίθεσης στην ανατολική Ουκρανία, επιβεβαιώνει κάποια ελαφρότητα της δύναμης που επιτίθεται, αλλά οι κινήσεις για εξάλειψη πόλεων και οικισμών, μαζί με αναφορές για σκαιά συμπεριφορά Ουκρανών αμάχων και αιχμαλώτων, δεν είναι ξεκάθαρο αν πλαισιώνουν τρομοκρατικά μια προπαγάνδα, ή αν έχουμε (σε άλλη κλίμακα) επανάληψη της κατάληψης του Βερολίνου το 1945 από τις στρατιές Κόνιεφ-Ζούκοφ, που προκάλεσε πλημμυρίδα βιασμών αμάχων, πλημμυρίδα που γέννησε τρόμο και πανικό.

Δεν είναι πρωτοφανές, σε αντιπαλότητα άνισων στρατευμάτων, να τύχει και κάποια εύνοια του πλέον αδύνατου αντιπάλου, ιδίως στην αρχή των πολεμικών επιχειρήσεων. Η ατυχής πρώτη επίθεση των Σοβιετικών στη Φινλανδία, διδάσκει πολλά. Το σπουδαιότερο: η νίκη του ισχυροτέρου, σε εννιά από τις δέκα περιπτώσεις είναι πολύ πιο πιθανή, ακόμη κι αν οι πρώτες επιτυχίες του πλέον αδύνατου.

Φυσικά, αυτά δεν ισχύουν εάν οι ευρωπαϊκές χώρες δυτικά της Ουκρανίας ενισχύσουν με πραγματική συμμαχική ισχύ την κυβέρνηση του Κιέβου.