Skip to main content
Σάββατο 27 Ιουλίου 2024
Ο όγκος των πραγμάτων
Καίτη μου το μαντίλι σου (δημώδες της Αυστραλίας)
Καίτη μου το μαντίλι σου (δημώδες της Αυστραλίας)

Έβαλα ένα πρωί να ακούσω ειδήσεις στο ραδιόφωνο, και έμαθα πως ένα ζευγάρι ηλικιωμένων κάηκε τη νύχτα στο διαμέρισμά τους στην οδό Ακαδημίας. Η είδηση ξεπεράστηκε γρήγορα, και λησμονήθηκε (όπως και οι άνθρωποι) ακόμη γρηγορότερα. Αναζήτησα περισσότερες πληροφορίες στο διαδίκτυο, αλλά ματαίως. Ήθελα να καταλάβω μια φράση που άκουσα πρώτα στον «Σκάι» και μετά την είδα να επαναλαμβάνεται και αλλού: «Εντός του διαμερίσματος βρέθηκε όγκος πραγμάτων».

 

Ο όγκος των πραγμάτων είναι μια βαθιά φιλοσοφική σύλληψη, που δεν ταιριάζει σε ειδησεογραφία. Όγκο (ή και όγκους) πραγμάτων έχουμε όλοι στο σπίτι μας, η εύρεσή του δεν είναι κάτι το αξιοσημείωτο. Αναρωτήθηκα ποιος να έγραψε αυτή τη γενική και αόριστη έκφραση (και μάλιστα σε ελαφρά καθαρεύουσα), και τι ήθελε να πει ο ποιητής. Ή ο φιλόσοφος. Ή ο πυροσβέστης. Ή ο αστυνομικός. Ή ο ρεπόρτερ. 

Υπάρχει η θεωρία, διατυπωμένη από τον C. Northcote Parkinson το 1955 (γνωστή και ως Parkinson's law), που λέει ότι «η δουλειά διογκούται ούτως ώστε να πληρώσει τον χρόνο που είναι διαθέσιμος για την ολοκλήρωσή της» ("work expands so as to fill the time available for its completion"). Αντίστοιχα, θα μπορούσαμε σήμερα να πούμε ότι «τα πράγματα διογκώνονται τόσο ώστε να καταλάβουν όλο το χώρο και χρόνο που είναι διαθέσιμος για την ειδησεογραφία». Όπως το διαδίκτυο είναι αχανές και ατέρμονο, ο όγκος των πραγμάτων που εμφανίζονται ως ειδήσεις διαστέλλεται με τον ίδιο ρυθμό που επεκτείνεται και το σύμπαν. (Αυτή είναι μια εξαιρετική θεωρία που έχει το πλεονέκτημα ότι δεν μπορεί ούτε να επιβεβαιωθεί ούτε να διαψευστεί.)

Στον όγκο των πραγμάτων προστέθηκε και η εμφάνιση μιας ηθοποιού στο Φεστιβάλ των Καννών που σήκωσε το φόρεμά της για να φανεί η φόδρα του. Συγκλονιστική είδηση, ασφαλώς, αλλά οι πλέον ευαισθητοποιημένοι συμπολίτες μας διέκριναν κι έναν πολιτικό συμβολισμό σε αυτή την κίνηση, γιατί υπό μία συγκεκριμένη οπτική γωνία ανεγνώρισαν τα χρώματα της σημαίας της Παλαιστίνης. Τι κι αν το φόρεμα ήταν ροζ και όχι άσπρο; Τι κι αν το κόκκινο του χαλιού και το πράσινο της φόδρας ήταν το λάθος Pantone; Τι κι αν υπάρχουν και σημαίες άλλων κρατών με αυτά τα χρώματα; 

 

Βέβαια η ηθοποιός πέτυχε το σκοπό της, που ήταν ―οποία έκπληξη!― η δημοσιότητα. Γιατί δεν πιστεύω να ισχυριστεί κανείς ότι αυτή η κίνηση της ηθοποιού ευαισθητοποίησε οποιονδήποτε ως προς τη δοκιμασία του λαού των παλαιστινίων, ή ότι βελτίωσε τη ζοφερή καθημερινότητά τους έστω και στο ελάχιστο. «Preaching to the converted» ή «preaching to the choir» είναι η έκφραση στα αγγλικά, «τζάμπα μαγκιά» στα ελληνικά. Αλλά όχι και εντελώς τζάμπα: αυτό το πράγμα διογκώθηκε πέρα από κάθε μέτρο και κάθε προσδοκία. Για μερικές μέρες, τουλάχιστον. Ώσπου να εμφανιστεί το επόμενο. Και ούτω καθ' εξής.