Ορισμός για τον ψευτοπόλεμο, που λέγονταν από τον Σεπτέμβριο του 1939 έως τον Απρίλιο του 1940 και Phony war, μαρτυρείται και σε αρκετές ακόμη περιόδους πολεμικής ευδίας. Στις μέρες μας, ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας, είναι στη ουσία η τρίτη συναμέτρηση της τότε Σοβιετικής Ένωσης με την Ουκρανία καθώς η κεντρική αρχή της Μόσχας, έπαιζε με την πείνα των λαών και την διαχείριση της «επανάστασης».

Τώρα, η Ρωσία φάνηκε να ποθεί την ουκρανική θίνα αλός και μια κυκλοτερή περιφέρεια έως τα σύνορα του Κιέβου. Εντούτοις, περισότερο πόλεμο ασκεί ο Λαβρώφ και διάφορα μαγειρέματα κοχλάζουν με έκκεντρες κινήσεις, τόσο των γύρω κρατών της διαμάχης, όσο και με την αυτόκλητη παρουσία των Τούρκων. Βέβαια, οι τελευταίοι φέρονται ως τακίμια, συντρόφια και φιλαράκια με τους Ρώσους, δίχως να προϋπάρξει συμμαχία -η Τουρκία δεν αφίσταται της ΝΑΤΟικής συμμαχίας, μπερδεύοντας τα ζητήματα στα πολιτικά άκρα.

Για να τελειώνουμε, οι Ρώσοι παίζουν τον κατά λάθος μεσάζοντα, με ανυππόκριτο θαυμασμό στον Τούρκο, επιτρέποντάς του συμμετοχή στο συμπόσιο της Πίστεως. Από την άλλη, όλοι ξέρουν πως ταΐζοντας με όπλα του ΝΑΤΟ την έρμη Ουκρανία, δεν εξαφαλίζεται η νίκη, αλλά παρά τρίχα, μια ήττα. Τα πολεμικά επεισόδια είναι μετρημένα, ενώ οι ρηματικές φανφάρες δίνουν και παίρνουν.

Ο ψευτοπόλεμος δεν θα κρατήσει επ΄ άπειρον, αλλά εάν υπάρξει κίνηση στα σύνορα, δεν ξέρω τι μπορεί να σώσει την Ευρώπη. Τουλάχιστον την Ευρώπη.