[...] Είν’ ο πόλεμος του Χάρου το μεθύσι.
Προβαίνει τότε ο θεριστής με το τυφλό δρεπάνι
μες στην ανθρώπινη σπορά, κι όσα κι αν δράξει στάχυα
είτε μεστά είτ’ άμεστα, τα κόβει για ν’ αρπάξει
διπλό τριπλό το γήμορο που του χρωστάει ο κόσμος.