Το μίσος είν’ ένα κοφτερό
μαχαίρι μυτερό, μετέωρο
που αποστάζει δικό του,
σταγόνες, αίμα καφτερό,
κόκκινο και πυκνό.
Το κρατάς στο ζωντανό σου χέρι
και το αισθάνεσαι ζωντανό,
το μυτερό όπλο, φονικό,
στο δικό σου σα να υπάρχει μέσα
σώμα και μαζί στο ξένο.
Του μίσους ηδονή απίθανη
ορμή μαζί και τυράννια.
Το μίσος είν’ ένα κοφτερό
«Του μίσους». Το πλοίο, 1955. Τα ποιήματα, Α΄. Οι εκδόσεις των φίλων, 1973. 335.