Κάτι καινούργιο ήταν στον αέρα, κάτι άλλαζε ― άλλαζαν ίσως τα ιδανικά μας μαζί με τη ζωή. Σκεφτόμαστε όπως ζούσαμε, σκόρπια κι ακαταστάλαχτα, λιγότερο παιδιάτικα, κι όχι ακόμη εφηβικά. Ωστόσο, φορούσαμε κιόλα μακριά πανταλόνια.

Καταφέρανε να ’χω στην πατρίδα μου το αίσθημα του ραγιά.