Στην ακένωτη πλάση, όχι τη νοητή αλλά την χεροπιαστή, πάντα γυρίζει ο ποιητής, κι απ’ αυτήν αδιάκοπα κι απλόχερα παίρνει τις εικόνες του και τις μεταφορές που εξηγούν κάθε ψυχική του κατάσταση. Ελέχθηκε πως «το τοπίο είναι μια ψυχική κατάσταση». Για τον Σικελιανό, «η ψυχή είναι ένα τοπίο» αφού σ’ αυτήν αντιφεγγίζεται κι εκδηλώνεται η πλάση.